ё

I

ҳарфи ҳаштуми алифбои ҳозираи тоҷикӣ, ки ҳарфи йотбарсар буда, «йо» талаффуз карда мешавад; дар алифбои арабиасоси тоҷикӣ номи ҳарфи йо ي буда, он дар ҳисоби абҷад ба адади «10» баробар аст

II

[يا]

пайвандаки ҷудоӣ маъноҳои ихтиёр, имтиёз ва инчунин тардиди мобайни ду чиз ё зиёда аз онро ифода менамояд; дар ҷумла як бор ё такроран зикр меёбад: ё ки, ё ин ки, ва ё: пиёда ё савора; ё… ва ё… ё ин ки …; ё… ё ё ин ки…, ва ё ин ки…; ё ин ки… ва ё…; ё ин ки …; ё он ки… ва ё…; ва ё ин ки… ё, ва ё

III

[يا]

нидо эй!, аё!, ҳой!: ё аллоҳ!, ё бахт!, ё рабб!, ё пирам!, ё ҳасрато! ё ҳақ такягоҳи мардуми мусулмон, махсусан дарвешону паҳлавонон ҳангоми оғози кор, худоҳофизӣ ва ғайра